Międzynarodowe źródła podają, że każdego roku, na całym świecie wskutek samobójstwa ginie ok. 800 tysięcy osób. Według Światowej Organizacji Zdrowia, Polska znajduje się w trzeciej dziesiątce krajów o największym odsetku samobójstw. Każde tego typu statystyki brzmią przerażająco, ponieważ znacznej liczby tych zgonów można było uniknąć. W prewencji samobójstw ogromną rolę odgrywa otoczenie osób cierpiących nas depresję. Badania wskazują bowiem, że co najmniej 15% chorych na ten rodzaj zaburzeń nastroju, decyduje się na rozwiązanie ostateczne.
Jak rozpoznać depresję u bliskiego?
Depresja ma wiele objawów, ale najbardziej znamiennymi są:
– długotrwałe obniżenie nastroju
– brak umiejętności odczuwania radości
– zmniejszone reakcje emocjonalne, obojętność
– brak apetytu
– niechęć do kontaktów towarzyskich
– bezsenność lub nadmierna senność
– porzucenie wcześniejszych zainteresowań
– obniżony próg bólu
– myśli samobójcze
Występowanie kilku takich zachowań u jednej osoby, powinno wzbudzić czujność otoczenia.
Jak być wsparciem dla osoby z depresją?
Dostrzegając objawy depresji u bliskiej osoby, nie wolno ich lekceważyć. Nie można też jednak zareagować zbyt natarczywie. Spokojne rozmowy i pytania o jej samopoczucie sprawdzą się lepiej, niż nagabywanie i usilne starania poprawienia jej nastroju. Absolutnie nie wolno krytykować jej za obniżony nastrój. Najważniejsze staje się wzbudzenie zaufania i uświadomienie jej, że nie jest sama, zawsze ma u kogo szukać wsparcia. W każdym przypadku warto namawiać chorego na konsultacje psychiatry, które pomogą mu uświadomić sobie i zrozumieć swój stan, co jest pierwszym ważnym krokiem do podjęcia terapii.
Sygnały planowanego samobójstwa
Choć trudno jest jednoznacznie przewidzieć czyjeś samobójstwo, a u osób cierpiących na depresję można dopatrywać się wielu niepokojących sygnałów, to jednak istnieją takie zjawiska, które wyraźnie wskazują na chęć odebrania sobie życia. Należą do nich:
– szczegółowe, otwarte planowanie swojej śmierci/pogrzebu (zwykle im więcej szczegółów, tym większe ryzyko rzeczywistej chęci popełnienia samobójstwa)
– rozdanie przedmiotów osobistych (osoba chce samodzielnie zadecydować o tym, co stanie się z ważnymi dla niej przedmiotami po jej śmierci)
– zaskakująco dobry nastrój, następujący po długotrwałym przygnębieniu (może wynikać z ulgi odczutej po szczegółowym zaplanowaniu rychłej śmierci)
– realne przygotowania (zakup leków do przedawkowania, zaopatrzenie się w sznurek, na którym można się powiesić itp.)
– pożegnanie z bliskimi osobami
W razie widocznych objawów planowanego samobójstwa, należy bezzwłocznie nakłonić daną osobę do wizyty w gabinecie psychiatrycznym, a w skrajnych sytuacjach, trzeba wezwać policję.